...że tak wtrącę...
Zawody "O Złoty But" organizowane są od wielu, wielu lat z pewną solidną tradycją, ponieważ zajmowała się tym wszystkim jedna osoba. A tradycja ta opiera się na założeniach sporej grupy ludzi ścigających się na zawodach - na PRZEDE WSZYSTKIM zabawie, z możliwością rywalizacji.
W związku z czym, Wysoka jest póki co jedyną imprezą organizowaną bez względu na warunki: jak jest śnieg, ścigamy się na saniach, nie ma śniegu, to na kółkach. I bez względu na warunki rozgrywane są też dyscypliny bikejoring i canicross. W tym roku trochę zmian weszło (zaliczono Wysoką-Przytkowice do Ligii Zaprzęgowej, a więc do zawodów związkowych), no i po raz pierwszy ktoś inny przejął stery nad organizacją. Ale chciano tego, co było najważniejsze - zachować tradycję. W związku z czym canicrossowcy biegali po śniegu, a bikejoringowcy pchali rower, miast na nim jechać...

Czegoś takiego nie ma na innych zawodach (jeszcze).

Prawda jest taka, że każdy startuje na własną odpowiedzialność. Na własne ryzyko i na miarę swoich możliwości. Olka miała po prostu pecha... w bikejoringu mężczyzn sam organizator jechał z eurodogiem (i to dobrym eurodogiem!) bo ten pies wygrał ze swoją panią i bratem  skijoringowego MIDa na ME ESDRy. Także ryzyko moim zdaniem wziął większe na swoje barki...
Dodam jeszcze przykład Grzesia Liszki, obecnego na zawodach jako obserwator, który miał startować w BJ z pożyczanym greysterem. Miał to być Pepe, największy pies jaki przybył w ten weekend do Przytkowic... czarny deresz, startował ostatecznie w C0 z dwoma haszczakami. W drugi dzień przypięty był do stejka przy starcie.
Grześ Liszka, jeden z najlepszych polskich zawodników BJ, świetny kolarz, po prostu zrezygnował, obawiając się kontuzji przed sezonem kolarskim...