Moim sukcesem jest to,  że na razie moje sunie nie uciekają. Puszczam je prawie wszędzie i zawsze wracają czemu dziwią się inni właściciele haszczaków.Czasami jest tak,  że biegają dookoła mnie i muszę używać różnych podstępów żeby je złapać  ale ostatnio jest coraz lepiej.

Nam jak któraś ucieknie to się strasznie stresuję. Samochody i dziury w ogródkach u sąsiadów to zaraz moje wizje . Czasami chyba przesadzam

moje jak chca isc na dwor,podczas zabawy ,na treningach jak jedziemy do Torunia i spotykamy sie z innymi psiakami i te wyja,ale ot tak aby wyc to baaardzo rzadko

A wiecie,że mój Kinguś nigdy nie wył ?
Przyznam,że chciałabym to usłyszeć Zdaża mu się szczeknąć zwłaszcza jak się nie może doczekać jedzonka,albo bardzo chce się bawić

Kev przepięknie wyje do budzika, ale tylko do jednego (zresztą ten sygnał tez mnie denerwuje) oraz na melodię samochodu z lodami. Cudo, aż dzieciaki zwiewają. Najfajniejsze było, jak próbował tonację głosu! Ale mieliśmy ubaw.

ja swojego psiaka nie spuszczam po za podwórkiem, nawet na polach bo jak by nie było jest szansa, że może uciec. Po za tym kręci się wiele bezpańskich i pańskich psów - w każdym wypadku wrogo do nas nastawionych. W tamtym roku np. wyszedłem z Syberem w 2 dzień świąt Zmarłych po południu do centrum i zostaliśmy napadnięci przez pittbula ;(, który był bez obroży, smyczy, kagańca no i właściciela. ( mój pies miał to wszystko). I w mieście było dużo ludzi. Wobec tamtego psa byłem poprostu bezsilny, ponieważ siła nacisku szczęki wynosi u niego kilka tony, po za tym wiadomo, że jest to rasa nastawiona na walki i zabijanie. Mój Syber  był przez `15 min gryziony, tamten pies długo trzymał się mojego uwieszony na szyi. Mimo mocnych kopniaków i faceta z Marynarki wojennej próba rozdzielenia nie powiodła się. W końcu złapałem pittbula za szyję i maxymalnie odciągałem go chyba na pół metra ale to nic nie dało. Człowiek z marynarki udezył go chyba torbą i schronilismy się w sklepie do czasu przyjazdu policji. Skończyło się na tym ze  psa zabrali do schroniska, ja miałem poszarpaną i nieruchomą lewą dłoń, a mój piesek nie mógł chodzić sprawnie przez miesiąc i był wyczerpany. Juz szczegółów nie będe opisywał bo jest to dla ,mnie sprawa strasznie nieprzyjemna i bardzo przykra. I tak to cód ze Syber wyszedł z tego cało i przeżył to. OD tamtej pory z obawy przed psami agresywnymi jestem uzbrojony w pałkę lub cos czym mógłbym poskromić atakujące psy. swojego psa chyba nigdy nie spuszczę, ponieważ takich psów bezpańskich jest naprawdę dużo. Sorki, ze tak sie rozpisałem i nie na temat . Zato piesek lata sobie do woli po ogrodzie i podwórzu, bo mam kawał placu. Oczywiście spacery, treningi itp są codziennie bez zmian.
pozdrawiam

no tych agresorów wszędzie jest zaskakująco dużo niestety. Z " narzędziem"zbrodni" chodzę dopiero od czasu tamtej sytuacji. Wcześniej było jakoś bezpieczniej i nie myślałem, że coś się moze stać. Poprostu nie można czuć się bezpiecznie nawet po za miastem ;/