hihi  bardzo ciekawe historie opisujecie...
Roki jak tylko zobaczy snieg na dworzu   ciągnie mnie niewiarygodnie  że prawie glebe zaliczam,nawet gdy wsciekam sie i ubieram mu kolczatke..
a jak go spuszczam.... o raju   lata jak szalony...w naszej okolicy jest pełno stawów  łak zagajników,które niestety tereny maja z latami zabudowac...
roki nieraz spylił mi za zającem   ostrym sprintem  ale jak na razie wraca  po paru minutach  do mnie...ostatnio pojechalismy do lasu na sanki ze znajowymi...był spuszczony  i szczesliwy z kumplem kundelkiem..  dobrze ze w pore zauwazyłam  bo konie sie do nas zblizały i go złapalismy na smycz...ale nerwa miał bo chciał za nimi w pogon leciec...spuscilismy go po paru minutach prysnał w ich kierunku ale były za daleko i wrócił...
po jakims czasie wyczaił sarny   i znowu nam znikł z pola widzenia.... słyszałam tylko gdzies z oddali  szczekanie....po parunastu minutach wrócił  zziajany..
w domu spał jak zabity do póznego wieczora    hihi

Nasze też jeszcze na tak długo nie zniknęły.