Ja bym furtkę, bramkę zamykała na klucz albo kłódkę bo nie chce Cię straszyć ale skoro piszesz ze szaleńców drogowych u was nie brakuje to obawiam się że Twój psiak skończy jak kot... Ja moich psów nigdy bym samych nie puściła, bo po pierwsze zadusiłyby kury, po drugie mogłyby już nie wrócic, po trzecie ktoś by sobie je mogł ,,przygarnąć". A wdodatku Twój pisak to jeszcze szczenie i potrzebuje bardzo duzo uwagi i nauki. Ja bym popróbowała odciągać go od myślenia o kocie i bawiłabym się z nim jakies szkolenie małe mu robić trzeba żeby miał cały czas zajęcie.

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi, chyba źle się w sumie wyraziłam. Więc jeszcze raz. Furtka jest zamknięta. Niestety mój zdolny piesek nauczył się ją otwierać. Dwa nie puszczam psa samopas. Wychodzi na smyczy zawsze, a luzem biega po naszym podwórku, lub na łące jeżeli nie ma w pobliżu innych zwierząt. Trzy problemem jest (odrobinę mniejszym w tej chwili) to, że bez względu na częstotliwość wyjść ( w tym kilometrówki przy rowerze), zabaw etc. nadal wychodzi poza ogrodzenie. Wycieczki Fenrisa ustabilizowały się do 1 wyjścia dziennie na sąsiadujące z naszą działką pole, chyba, że krowy akurat na nim są wtedy jest strasznie nieszczęśliwy zrezygnował z otwierania furtki ale niestety znalazł w to miejsce dziurę w płocie. Nie mogę jej zlokalizować, działka zarośnięta jak nie powiem co, 20 lat nikt tu nie mieszkał, powoli doprowadzamy ją do porządku, ale od groma pracy jeszcze zostało. Ogrodzenie jest w planach, tyle, że to kurcze prawie hektar. Wymyśliliśmy, żeby po prostu część z której korzystamy odgrodzić i tu już będzie pod Fenrisa czyli na 2 m i z wylewką, żeby nie przekopał. Ułatwieniem jest to, że częściowo wylewka już jest, częściowo nawet siatka. Na dzialce są 2 domy i skorzystamy z tego ogrodzenia które było między nimi. Wychodzi jedną stroną działki, za tzw drugim domem, "obrabia pole sąsiada" i wraca przez sad do furtki. Do ulicy jest kawałek, mamy osobny wjazd i drogę. Nie mogę też cały czas trzymać go w domu, piszczy jak mu się nie podoba. Mieszkamy na wsi, w okolicy tylko jedna z sąsiadek ma kury, tak już się zdążyli poznać nieopacznie weszły do naszego sadu. Całe szczęście sąsiadka spokojnie podeszła do faktu, by ich bardziej pilnować.
Myślałam o towarzystwie, znajomy ma roczną sukę do wydania, ale wiem, że nie dałabym rady ich razem upilnować. Tym bardziej, że niestety ona uwielbia przez płotki do sąsiadów wpadać. Na razie kombinuję jakieś koty. To nie będzie Rysiek fakt, ale kociak chowany też z psami może poskutkuje.
Nie wiem, co sądzicie na temat ciągnięcia przez Fenrisa opony? Czy on nie jest za mały jeszcze na to? Planuję mu to włączyć w codzienny rozkład zajęć.
I teraz osobno do wikaroli. Chyba nie masz podstaw do tego by mnie osądzać, ani mnie nie znasz, ani nie wiesz o mnie nic więcej ponad to, co  przeczytałaś, a i to chyba po łebkach. Gdyby mi nie zależało na tym, by problem rozwiązać nie pytałabym o radę.  Psiak jest cały dzień pod opieką, ja nie pracuję, więc mogę poświęcić mu dużo czasu, ale czasami muszę też jeść, sprzątać i gotować, a powiedzmy szczerze on na takie momenty czeka. Wracamy ze spaceru pada pod drzwiami, miska i "udaje" zmęczonego. 5 minut później już go nie ma. Tak było, w tej chwili wychodzi samopas tylko raz dziennie, ale to też za dużo. Wiem gdzie chodzi, nie wiem którędy wychodzi to  fakt, widzę go prawie cały czas, więc na ulicę nie wychodzi. Nawet w ciągu nocy, jeżeli zachce mu się wyjść załatwić ( to też mnie dziwi, bo już od dawna przesypiał całe noce, ostatnie wyjście ok 22:30 i do 6:00 spokój, w tej chwili budzi mnie tradycyjnie ok 1:00 złośnik mały) też jest pilnowany i zabierany do domu. I wybacz ale nie po walczyłam o to, by przeżył, żeby go teraz komukolwiek oddawać.
I na koniec jezcze jedno pytanie. Co robić kiedy wraca? Karać? A jeśli to w jaki sposób? Próbowałam dać mu do zrozumienia, że samowolka się źle kończy. Po powrocie został po prostu na 15 min przypięty do bramy. Nie wiem, czy to dobre rozwiązanie, bo może sobie do głowy wbije, że jak wróci to go nieprzyjemności będą czekać.

Ostatnio edytowany przez Sophyaa (2011-10-04 17:42:20)

Dziękuję, tak myślałam, że tak to sobie może zakodować więc tymczasowo rozmawiamy znaczy ja mówię, a Fenris, hmm czasami udaje, że jednak jest w miejscu gdzie nie słychać, Chociaż prawdę mówiąc na spokojnie przyjął to siedzenie, rozwalił się pod bramą i chyba czekał na kolejny spacer;)
Teraz leży rozwalony w kuchni i znęca się na patyku przytachanym z podwórka.
Co do opony szkoda. Myślałam, że to może być fajna forma zabawy dla niego. Przy czym miałam na myśli coś lekkiego, typu od roweru, może jakaś dętka. Tego mam tu do oporu, a, że ulubioną zabawą mojego skarba ostatnio jest ganianie buta na sznurku (zaczyna pogryzać wszystko a but, zwłaszcza jak trzeba na niego zapolować jest do tego idealny) chciałam mu to trochę urozmaicić. Zaczynam tęsknić do czasów, gdy przekopywał ogródek w poszukiwaniu kretów. Niestety krety się już wyniosły, żaby też, myszki na dworze nie uświadczysz ...wprowadziły się do domu, ale tu je niestety olewa
Pozostaje mieć nadzieję, że w końcu sytuacja wróci do normy. Już jest dużo lepiej nie wygląda jak chodząca depresja. Choć nie powiem obawiam się ,że jednak nadal będzie szukał wrażeń na własną rękę.